Samen aan tafel?
“Waar eten jullie?” Dit was de eerste vraag die ik stelde bij mijn bezoek aan Mark en Elly. Zij wilden graag een nieuwe ruimte aanbouwen en daarom bezocht ik hen in hun huis. Ik keek rond en stelde vragen. Hoe ze samen met hun twee kinderen deze hoekwoning bewoonden. En wáár het huis niet meer aansloot aan hun wensen.
Kennismaking
Een week eerder zaten Mark en Elly tegenover mij op mijn kantoor. Ze vertelden me dat ze graag hun woning wilden uitbreiden om voor de kinderen een aparte ruimte met een computerplek te maken. “Dan kunnen wij tenminste rustig in de zithoek zitten als de kids achter de computer zitten.” Ze wilden hiervoor het overdekte terras dichtmaken, zodat een ruimte achter de woonkamer zou ontstaan. De wéns begreep ik wel. Maar of een ruimte achter de woonkamer een goed idee was, betwijfelde ik. Ik zou het allemaal tijdens mijn bezoek ter plaatse eens goed bekijken.
De indeling
Een week later bezocht ik Mark en Elly in hun huis. Bij binnenkomst vielen direct twee grote zwarte banken op die midden in de ruimte op de kale tegelvloer stonden. Een grote TV hing aan de muur. Mark en Elly hadden al vaker gedacht om deze opstelling te veranderen, vertelden ze, maar in hun ogen was dit de meest logische indeling. Ze hadden namelijk ook nog rekening te houden met de achterdeur die achter de bank uitkwam en waar de kinderen door naar binnen kwamen.
De keuken was aan de voorzijde van het huis en pas een paar jaar oud. Een klein barretje fungeerde als afscherming naar de zithoek. Het was Mark z’n domein en hij was er ook echt blij mee.
Ik keek nog eens rond.
Ik miste de eetplek.
“Waar eten jullie?” vroeg ik dus. “Tja,” vertelde Elly, “de eettafel staat hier om het hoekje in de oude garage. Die garage is door eerdere bewoners al bij de woonkamer getrokken . Maar éten doen we eigenlijk altijd met z’n vieren op de bank. Vandaar dat we ook geen vloerkleed meer hebben. Dat was zo vies geworden dat we het enkele jaren geleden hebben weggehaald.” Hoewel ze het belang van samen aan een tafel eten best inzagen, kwam het er gewoon nooit van om de eettafel te gebruiken.
De invloed van dit interieur
Peinzend reed ik terug naar kantoor. Ik nam me voor om een indeling van de ruimte voor hen te maken, waarbij de gevraagde computerruimte en een prettiger zithoek, maar óók een logische eetplek aan tafel, zou ontstaan. Het zou voor mij een mooie testcase worden: kan ik een gewoonte van dit gezin veranderen door het interieur aan te passen? Ik beweer immers altijd dat de invloed van je interieur zo groot is! Er moest een goed plan komen!
Een half jaar later
Afgelopen herfst kwam het telefoontje van Elly: “Doret, kom je nog eens langs om te kijken? Aanstaande vrijdag komt het nieuwe vloerkleed. Dat is het allerlaatste. Dan is de hele verbouwing klaar.”
Benieuwd naar het eindresultaat bracht ik Mark en Elly een bezoek. De hele verbouwing was keurig volgens plan gerealiseerd. De woonkamer was uitgebreid met het overdekte terras, de zithoek was mee geschoven en tussen de keuken en de zithoek was een nieuwe eethoek ontstaan. De ruimte waar de eethoek vroeger stond hadden we door stalen deuren afgescheiden van de woonkamer om zo de gewenste kamer voor de computer te creëren. In de bijkeuken was een buitendeur gemaakt, zodat de achterom niet meer via de zithoek hoefde.
“Weet je,” zei Elly terloops zonder dat ik er naar vroeg, “sinds de nieuwe indeling zit ik aan de eettafel te eten. En gisteren kwam mijn zoon voor het eerst bij mij zitten.”
Weer een half jaar later
Vorige maand vroeg ik me af hoe het met dit gezin zou gaan. Ik wist dat Elly en Mark beiden in de zorg werken. Het zou in deze coronatijd voor hen dus zeker ook een drukke periode zijn. Natuurlijk was ik ook benieuwd hoe het met hun eetgewoonte was gesteld. Ik stuurde hen een mailtje met de vraag hoe het verbouwde huis bevalt. En dit is de letterlijke tekst die ik terug kreeg:
De zithoek is heerlijk zo. Met de verdeling televisie en kachel. Het is echt genieten. Met de grote schuifpui is het ook heerlijk licht en voelt het heel open en vrij. Het is heerlijk licht in ons huis en de verdeling is ook goed. Het geeft een gezellige sfeer.
De werkkamer wordt gebruikt door onze zoon in verband met de PlayStation. Dan zijn de deuren wel dicht. De loopdeur staat regelmatig open. Onze zoon maakt er nu in deze coronatijd ook regelmatig zijn huiswerk. Ik zit er graag achter de computer om te werken. Vind ik rustiger zitten dan aan de eettafel, die nu ook echt de functie eettafel heeft. Onze hond slaapt ook heerlijk onder het bureau Het is een praktische plek.
Mooie woorden waar ik blij van werd. Maar het meest blij was ik echter met de volgende zin: We eten allemaal aan tafel, bijna nooit meer op de bank…
Ook een gewoonte veranderen?
Je interieur heeft veel meer invloed op je dan je zelf in de gaten hebt.
Heb jij een gewoonte die je zou willen veranderen? Zet het in het commentaarveld hieronder. Dan denk ik met je mee hoe je interieur je daarbij kan helpen. Voorbeelden hoe je interieur je kan helpen lees je ook in dit blog ‘je huis en je goede voornemens’
Dag Doret,
Wij willen graag schuifdeuren in een wand plaatsen. Nu hebben we een open ruimte in de wand voorzien voor beide deuren samen van 145cm breed en de schuifdeuren zijn standaard 73cm breed. Is het verstandig de schuifdeuren te laten verbreden?
Mvrgroeten,
Sandra
Dag Sandra, Volgens mij hoort je vraag bij mijn blog ‘het misverstand rond een schuifdeur?’ Vind je het goed dat ik je vraag op die plek beantwoord?
Het is heerlijk om jouw blog te bekijken. Inderdaad met meer thuis krijg je behoefte om te zien of alles nog optimaal de plek heeft die ik gerealiseerd heb. En wil ik gaan schuiven en dingen weghalen. Voor mijn gevoel moet er iets gebeuren……… Ik heb u enige jaren geleden uitgenodigd voor een lezing op kasteel Maurick en blijf uw blog volgen. Vriendelijke groet, Dorothe te Riele
Hallo Dorothe, Ik kan me de presentatie op Kasteel Maurick nog goed herinneren! Organiseren jullie nog vaak lezingen? Fijn dat u met interesse mijn blogs leest!
Dag Doret,
Ik zou graag mijn gewoonte tv kijken veranderen.
s’Avonds doe ik weinig anders dan dat.
Op de een of andere manier lukt het me niet om iets anders te gaan doen.
Hallo Marie, waarschijnlijk staat de tv vol in het zicht van de stoel waar je het fijnste in zit. Ik adviseer je de fijne zitplek en de tv verder uit elkaar te halen.
– Kun je de tv ergens anders plaatsen? Of (waarschijnlijk lastiger) ergens anders je fijnste plekje maken?
– Een ander idee is de tv uit het zicht zetten. Bijvoorbeeld in een kastje? Als je hem niet ziet denk je er minder aan. Om de gewoonte te veranderen is er nu waarschijnlijk iets meer nodig. Bijvoorbeeld dat je moeite moet doen om hem aan te zetten. Leg dus ook de afstandsbediening uit het zicht in een lade of kast. Die moet je dan eerst ophalen.
Kijk eens of je een van deze dingen kunt uitproberen? Laat je me weten hoe het gaat? Het heeft natuurlijk wel tijd nodig.